Dona roert in een nieuwe kop thee als ik haar een uur later zie.
"Ze schudde alle negatieve stofjes uit mijn armen", zegt ze "nu voelen de stofjes goed, allemaal endorfine enzo." Dona ziet er tevreden uit en neemt een koekje van de schaal terwijl ze voor de derde keer mompelt dat het de laatste is.
"De isoleer is gezellig geworden", zegt Yunez die om de hoek komt kijken. Hij neemt plaats naast Donna en pakt ook een koekje. Er wordt nauwelijks gewacht in de wachtkamer. De tafel zit inmiddels vol met mensen die op zachte toon vertellen over de vakanties die zo ooit nog willen maken.
Het gezicht van Yvonne verschijnt vanachter de deur van de isoleer ruimte "Wat is ook al weer haar naam?" vraagt ze. Op de massagetafel is iemand in een diepe slaap verzonken.
